
Πότε και πώς ξεκίνησε το «Be the miracle»; Η ονομασία του Κέντρου αναφέρεται στους εθελοντές ή στους μαθητές;Έχει ξεκινήσει εδώ και ενάμιση χρόνο. Η Αργυρώ, ο Πέτρος και εγώ θέλαμε να κάνουμε κάτι για τα παιδιά, που στην ουσία είναι η πιο ευπαθής κοινωνική ομάδα. Είχαμε και οι τρεις εμπειρίες με παιδιά, μέσα από κατασκηνώσεις που είχαμε και πολλές άλλες δραστηριότητες που σχετίζονταν με παιδιά. Γυρνώντας λοιπόν στους δρόμους της περιοχής μας και ακούγοντας τα παιδιά βλέπαμε ότι δεν είχουμε πολλά περιθώρια για αμπελοφιλοσοφίες και συζητήσεις. Αυτά τα παιδιά, οι “μεγάλοι” τα αποκαλούσαν «αλητάκια», «παλιόπαιδα», «τεμπέλικα», ξένα και γενικά τους προσέδιδαν κάθε είδους ταμπέλα που τα χαρακτήριζε αρνητικά. Με αποτέλεσμα όλο αυτό να βγαίνει σε κακή – άσχημη αντίδραση των παιδιών και με τις σχολικές τους επιδόσεις να καταδεικνύουν το μέγεθος του προβλήματος. Έτσι, σκεφτήκαμε πως έπρεπε να βρούμε ένα χώρο όπου τα παιδιά θα έρχονταν, θα σιτίζονταν και θα διαβάζαν, προσπαθώντας εμείς όχι να τους λύσουμε τις ασκήσεις, αλλά να τους θέσουμε τις βάσεις για να σκέφτονται και να μπορούν να εκφραστούν. Απευθυνθήκαμε στην Καθολική Εκκλησία η οποία είχε στην κατοχή της ένα κτίριο που θα μπορούσε να στεγάσει όλο αυτό που είχαμε σκεφτεί. Εκείνοι δέχτηκαν και μας το παραχώρησαν. Το «Be the Miracle» είναι βασική μας αρχή και αναφέρεται και στους εθελοντές αλλά και στα παιδιά. Το κέντρο κανονικά ονομάζεται «Pedro Arrupe». Ο Arrupe ήταν ένας Ισπανός ιεραπόστολος της Καθολικής Εκκλησίας με πλούσιο έργο στην Ιαπωνία. Θεωρήσαμε πολύ σημαντική την κίνηση της Εκκλησίας που μας παραχώρησε το κτίριο και προς τιμήν αυτής της κίνησης δώσαμε το όνομα «Pedro Arrupe» στο Κέντρο. Ο κόσμος βέβαια το ξέρει ως «Be the Miracle».
Θα μπορούσατε να μας πείτε λίγα λόγια σχετικά με το Κέντρο;Έχουμε συνολικά 110 παιδιά από διάφορες εθνότητες (Νιγηρία, Αλβανία, Πολώνια, Αίγυπτο, Συρία, Πακιστάν, Ελλάδα, Βουλγαρία) και 11 εθελοντές. Οι προϋποθέσεις για να συμμετάσχει κάποιος ως εθελοντής είναι η αγάπη για τα παιδιά και η σταθερότητα σε αυτό που θα κάνει. Είναι οι βασικές μας απαιτήσεις. Τα παιδιά έχουν διάφορα κοινωνικά και οικογενειακά προβλήματα και συνεπώς έχουν πολύ έντονη αντίδραση. Αυτό όμως που πρώτιστα καταλαβαίνουν είναι η σταθερότητα στο πρόγραμμα και στους ανθρώπους. Μπορεί να μην έχουμε τις καλύτερες μεθόδους, μπορεί να μην είμαστε οι καλύτεροι δάσκαλοι-καθηγητές, άλλωστε δεν είμαστε καθηγητές, αλλά έχουμε πίστη στα παιδιά και είμαστε σταθεροί στο στόχο μας. Έτσι, θέτοντας ένα πρόγραμμα και τρέχοντάς το με αφοσίωση και με σταθερότητα ως προς τον ανθρώπινο παράγοντα, τα παιδιά το εκτιμούν και το σέβονται. Όσο για τα παιδιά τα οποία έρχονται, δεν υπάρχουν κάποιες προϋποθέσεις. Εμείς είμαστε αυστηροί με τους κανόνες του κέντρου και όχι με τα παιδιά και ο λόγος είναι ότι τα παιδιά πρέπει να καταλάβουν ότι υπάρχουν κανονισμοί και ότι βάσει αυτών μπορούν να κινούνται. Πολλές φορές για να το καταλάβουν όλο αυτό, χρησιμοποιώ παραδείγματα όπως το θέατρο, το Basket ή το ποδόσφαιρο. Ότι, δηλαδή, για να κερδίσουμε τον αγώνα πρέπει να βάλουμε goal ή καλάθι και ότι δεν χρειάζεται να κάνουμε φαουλ, δεν πρέπει να σπρώξουμε, δεν πρέπει να είμαστε offside, δεν πρέπει να πατήσουμε εκτός γραμμή κλπ . Όσο για τα μαθήματα που γίνονται, αυτά καλύπτουν όλο το φάσμα των μαθημάτων του σχολείου. Ο σκοπός μας είναι να καλύψουμε τα μαθησιακά κενά των παιδιών. Έτσι, έχουμε χωριστεί σε τρεις μεγάλες τάξεις: δημοτικό, γυμνάσιο, λύκειο. Τα παιδιά έχουν λίγο πολύ τα ίδια κενά, ανεξαρτήτου τάξεως και ηλικίας, οπότε ο εθελοντής πρέπει να εστιάσει σ’ αυτά τα κενά και όχι τόσο στην άσκηση που έχει το παιδί για το σχολείο. Για παράδειγμα, υπάρχουν παιδιά από διάφορες τάξεις, που δεν ξέρουν ορθογραφία. Έτσι, αμέσως εντοπίζεται το πρόβλημα και προσπαθούμε ανά group να το λύσουμε ξεκινώντας από την αρχή. Οι δραστηριότητες μας είναι η ζωγραφική, οι χειροτεχνίες, η μουσική και βέβαια το δυνατό μας κομμάτι, το θέατρο, όπου έχει δημιουργηθεί μια θεατρική ομάδα και ανεβάζουμε παραστάσεις. Την ερχόμενη Κυριακή θα ανεβάσουμε μια παράσταση στο παίδων Αγ. Σοφία.
Πώς πήρατε την απόφαση να κάνετε το «Be the miracle» ένα «εθελοντικό Κέντρο», ανοιχτό και δωρεάν προς όλους, αντί για ένα ιδιωτικό φροντιστήριο όπως τα άλλα;Δεν μας πέρασε καθόλου από το μυαλό η ιδέα του ιδιωτικού φροντιστηρίου. Όχι επειδή είμαστε ιδεολόγοι , αλλά βλέποντας όλα τα παραπάνω δεν έχουμε περιθώρια να σκεφτούμε πώς να κάνουμε μια επιχείρηση και βέβαια όπως είπα δεν είμαστε καθηγητές. Πάντως πιστεύω ότι από το κέντρο εκτός από τα παιδιά που παίρνουν, παίρνουν και οι εθελοντές πάρα πολλά και αυτό είναι γενικά το αποτέλεσμα του “προσφέρω κάτι από τον εαυτό μου”.

Βασικά είναι ο ουσιαστικός λόγος ύπαρξης μας, η
αλληλεγγύη και ο εθελοντισμός στον συνάνθρωπο είναι η μοναδική λύση για την
αντιμετώπιση της υπάρχουσας κατάστασης. Ας το δούμε και πιο πρακτικά:
προσφέροντας σε κάποιον, δημιουργώ την προϋπόθεση να δεχτώ και εγώ, προσέξτε,
να δεχτώ και όχι να πάρω-αρπάξω, έχει διαφορά. Αν λοιπόν κάποια στιγμή χρειαστώ
κάτι, κάποιος, κάπου θα με βοηθήσει βλέποντας τη δική μου κίνηση-παράδειγμα. Επίσης,
για τους πιο δύσπιστους πάντα λέω ότι είναι και βασικός κανόνας της οικονομίας:
αν δεν δώσεις (δεν επενδύσεις) δεν θα πάρεις (δεν θα κερδίσεις).
Τι είδους υποστήριξη προσφέρει το Κέντρο όσον αφορά τους γονείς των μαθητών;Προσπαθούμε πάντα να έχουμε επαφή με την οικογένεια, που είναι ή βασική κοινωνική ομάδα του παιδιού. Εκεί είναι που δημιουργούνται τα προβλήματα και εκεί πρέπει να εστιάσουμε. Πάντα μιλάμε με τους γονείς, τους ακούμε και αφουγκραζόμαστε αυτά που μας λένε, έτσι ώστε να μπορούμε να τους στηρίξουμε όσο το δυνατόν καλύτερα. Τους λέμε αυτά που εντοπίζουμε στα παιδιά τους και εξηγούμε το πώς πρέπει να κινηθούν και να πράξουν .
Τι είδους υποστήριξη προσφέρει το Κέντρο όσον αφορά τους γονείς των μαθητών;Προσπαθούμε πάντα να έχουμε επαφή με την οικογένεια, που είναι ή βασική κοινωνική ομάδα του παιδιού. Εκεί είναι που δημιουργούνται τα προβλήματα και εκεί πρέπει να εστιάσουμε. Πάντα μιλάμε με τους γονείς, τους ακούμε και αφουγκραζόμαστε αυτά που μας λένε, έτσι ώστε να μπορούμε να τους στηρίξουμε όσο το δυνατόν καλύτερα. Τους λέμε αυτά που εντοπίζουμε στα παιδιά τους και εξηγούμε το πώς πρέπει να κινηθούν και να πράξουν .

Η αποδοχή και ο σεβασμός στην διαφορετικότητα
είναι μια από τις βασικές μας αρχές. Είναι η κουλτούρα του κέντρου μας,
ξεκινώντας από εμάς τους ίδιους. Εγώ κατάγομαι, απ’ την πλευρά της μητέρας μου,
από τη Γαλλική Γουινέα, ο Πέτρος είναι από την Κορέα και η Αργυρώ είναι
Ελληνίδα. Βέβαια πέρα από τα “ζωντανά” παραδείγματα, που είμαστε εμείς, η
αποδοχή και ο σεβασμός περνάει από μέσα μας. Έτσι, προσπαθούμε τα παιδιά να
γνωρίσουν τον εαυτό τους και να νιώσουν καλά με αυτό που είναι, όπως κι αν
είναι. Μετά τους καλούμε να το μοιραστούν αυτό με τα άλλα παιδιά και έπειτα να πιστέψουν
σε αυτό που είναι. Άρα, η απάντηση στο πόσο σημαντικό είναι να αποδεχτούμε τον διπλανό μας ως κάτι το
ξεχωριστό και όχι ως κάτι το ξένο, βρίσκεται μέσα μας και στο πώς εμείς οι
ίδιοι βλέπουμε τον εαυτό μας. Οι δυσκολίες πολυάριθμες, γιατί τα περισσότερα παιδιά
έχουν ανασφάλειες και χαμηλή αυτοεκτίμηση με αποτέλεσμα να αντιδρούν με άσχημο,
αλλά και πολλές φορές, με βίαιο τρόπο. Ο ρατσισμός και το bullying είναι η
εικόνα όλων των προαναφερόμενων αιτιών. Εμείς, ως υπεύθυνοι, έχουμε βρεθεί πολλές φορές στην μέση πικρόχολων σχολίων και πάντα
είμαστε ακέραιοι στο τρόπο αντιμετώπισης τέτοιων καταστάσεων.
Εκτός από το εκπαιδευτικό και ψυχαγωγικό έργο το οποίο παρέχετε, το Κέντρο σας συμμετέχει και σε άλλες δράσεις μαζί με τους μαθητές σας συμμετέχοντας σε συσσίτια τις Κυριακές. Συνεπώς θα μπορούσαμε να πούμε ότι διδάσκετε, εκτός από μαθήματα, και την αλληλεγγύη. Υπάρχει ανταπόκριση από τους μαθητές σε τέτοιου είδους εξωτερικές δράσεις; Πώς αποφασίσατε να συμμετέχετε σε αυτές;
Εκτός από το εκπαιδευτικό και ψυχαγωγικό έργο το οποίο παρέχετε, το Κέντρο σας συμμετέχει και σε άλλες δράσεις μαζί με τους μαθητές σας συμμετέχοντας σε συσσίτια τις Κυριακές. Συνεπώς θα μπορούσαμε να πούμε ότι διδάσκετε, εκτός από μαθήματα, και την αλληλεγγύη. Υπάρχει ανταπόκριση από τους μαθητές σε τέτοιου είδους εξωτερικές δράσεις; Πώς αποφασίσατε να συμμετέχετε σε αυτές;
Όχι, δεν υπήρχε απόλυτη ανταπόκριση από τα παιδιά
και ο λόγος είναι ότι δεν γνωρίζουν ή δεν θέλουν να γνωρίζουν. Όπως προείπα σε
ό,τι κι αν κάνουμε και σε ό,τι κι αν μάθουμε στα παιδιά, ξεκινάμε από την αρχή.
Ξεκινάμε από τα αυτονόητα (π.χ. για να μάθουμε εξισώσεις πρέπει να μάθουμε
πρώτα να κάνουμε πρόσθεση, πολλαπλασιασμό, διαίρεση κλπ). Έτσι λοιπόν, τα
παιδιά για να μάθουν τις αξίες της ζωής,
πρέπει να μάθουν και να βγαίνουν από τα
στενά τους πλαίσια, να βλέπουν ποια είναι η πραγματικότητα, ποια είναι τα
προβλήματα και να δρουν. Δεν αρκεί να βλέπουν από την τηλεόραση ή να τους λέμε
εμείς ότι υπάρχουν άνθρωποι που κοιμούνται έξω και τρώνε από τα σκουπίδια,
πρέπει αυτό να να το δουν από κοντά και να προσφέρουν. Αυτό σιγά σιγά αποδίδει
και χαιρόμαστε πάρα πολύ. Θέλουμε το κέντρο να είναι ένας ζωντανός-βιωματικός
χώρος μάθησης. Δεν θέλουμε να είναι το κλασικό σχολείο που έρχονται τα παιδιά,
ακούνε το δάσκαλο, τους βάζει ασκήσεις και την επόμενη μέρα εξετάζονται σε ό,τι
διάβασαν. Θέλουμε να βιώνουμε την γνώση και τις αξίες σε πραγματικό χρόνο.

Τελικά ...γίνονται «θαύματα»;Τα θαύματα είμαστε εμείς οι ίδιοι, “Be the Miracle”, οπότε καλό είναι να πράττουμε και ανάλογα. Βέβαια
στα παιδιά πάντα λέω ότι το θαύμα δεν έρχεται από τον ουρανό ή ότι δεν υπάρχει
ένα μαγικό ραβδάκι που τ’ αλλάζει όλα. Τα θαύματα εμείς τα δημιουργούμε με τις
αξίες που έχουμε μέσα μας. Έχοντας λοιπόν σεβασμό, προσήλωση, πειθαρχία,
ομαδικότητα, θάρρος, πίστη και αγάπη
μπορούμε να κάνουμε θαύματα και πιστέψτε, με τα παιδιά σιγά σιγά, υποσυνείδητα,
το καταλαβαίνουν και μπαίνουν στο κλίμα.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια και όνειρα για το «Be the miracle»;Τα μελλοντικά σχέδια για το «Βe the Miracle» είναι να έρθουν περισσότεροι άνθρωποι να το γνωρίσουν και να προσφέρουν στα παιδιά. Η θεατρική ομάδα πλέον κάνει παραστάσεις σε διάφορους χώρους και συνεχίζει με σκοπό να παράγει έργο για το κέντρο. Ήδη μας έχουν πλησιάσει κάποιοι άνθρωποι οι οποίοι θέλουν να προσφέρουν εμπλουτίζοντας τις δραστηριότητες του κέντρου με νέες ιδέες και δράσεις. Ξέρετε, δεν θέλουμε να κάνουμε πολλά και ασήμαντα πράγματα, αλλά λίγα και σημαντικά. Ξέρουμε ότι δεν μπορούμε ν’ αλλάξουμε την κοινωνία, όμως μπορούμε να βάλουμε ένα λιθαράκι από την δική μας γωνιά για να βοηθήσουμε να αλλάξει κάτι !
Τηλ. επικ. 6978699921
facebook: https://www.facebook.com/bethemiraclemanresa
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου