Ο Γιάννης Πούπκος, ο Γραμματέας της Νεολαίας ΓΣΕΕ είναι συνδικαλιστής. Διακρίνεται για το ήθος και το θάρρος του. Έχει εμπειρίες από το εξωτερικό και θέλει να φέρει στον ελληνικό συνδικαλισμό τα ευρωπαϊκά ήθη και την ανανέωση. Δίνει έμφαση στο ιδεολογικό υπόβαθρο των αποφάσεων, στην ουσιαστική εκπροσώπηση. Προβληματίζεται και κάνει αυτοκριτική. Ανήκει στη νέα γενιά ανθρώπων και επιτελεί έργο. Πριν διαβάσετε τη συζήτησή μας, φέρτε στο νου σας μεγαλύτερους σε ηλικία έλληνες συνδικαλιστές. Η διαφορά είναι εμφανής.
-Πείτε μας δυο λόγια για εσάς.Καλησπέρα. Την περίοδο αυτή έχω την τιμή να είμαι ο Γραμματέας Νεολαίας της ΓΣΕΕ. Η ΓΣΕΕ έχει Γραμματείες που ασχολούνται αποκλειστικά με θέματα συγκεκριμένων ομάδων εργαζομένων.
Όπως γνωρίζετε η νεολαία είναι αυτή τη στιγμή στο στόχαστρο, για το λόγο αυτό προσπαθούμε από την πλευρά μας, ως Γραμματεία Νέων ΓΣΕΕ, να μπούμε ανάχωμα απέναντι σε αυτή τη λαίλαπα των αντεργατικών πολιτικών που οδηγούν τους νέους ανθρώπους στην ανέχεια και στην περιθωριοποίηση.
-Πείτε μας δυο λόγια γι αυτό το θεσμό.
Η Νεολαία ΓΣΕΕ είναι μια διαπαραταξιακή Γραμματεία. Στις μέρες μας διαπιστώνεται η απομάκρυνση των νέων από τις συλλογικές μορφές δράσης και η καχυποψία τους για τα οργανωμένα σχήματα. Αυτή η τάση περιλαμβάνει και την δυσπιστία προς τα συνδικάτα. Πιστεύουμε ότι σε αυτές τις δύσκολες στιγμές αυτό πρέπει να ανατραπεί και να υπάρξει επαναπροσέγγιση νεολαίας και συνδικάτων. Γι αυτό δημιουργήσαμε ένα σχήμα ανοιχτό στους νέους εργαζόμενους. Σκοπός μας η ανάδειξη των προβλημάτων των νέων και η μεταφορά θέσεων, απόψεων και προτάσεων από και προς την ΓΣΕΕ, η υλοποίηση δράσεων σε εθνική κλίμακα (μέσα από την κεντρική διάρθρωση της Γραμματείας) αλλά και σε περιφερειακή - τοπική κλίμακα μέσα από τη δημιουργία δικτύων νέων περιφερειακά και κατά Νομό. Η Γραμματεία Νέων της ΓΣΕΕ συμμετέχει στο Εθνικό Συμβούλιο Νεολαίας (ΕΣΥΝ) και σε ευρωπαϊκό επίπεδο στην Επιτροπή Νεολαίας της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων (Σ.Ε.Σ), όπου είχα την τιμή να είμαι και αντιπρόεδρος. Προσπαθούμε να δημιουργήσουμε συνεργασίες και δίκτυα νέων μέσα στους εργαζόμενους για την καλύτερη γνώση των εργασιακών συνθηκών και την εύρεση λύσεων. Είμαστε σε συνεχή επαφή με φοιτητές, μετανάστες και προωθούμε τη συμμετοχή των νέων σε προγράμματα συνδικαλιστικής εκπαίδευσης που έχει ξεκινήσει τα τελευταία έτη η ΓΣΕΕ.
-Σε ποιες δράσεις έχετε προβεί για την αντιμετώπιση της κρίσης και ποιο το μεγαλύτερο πρόβλημα που γεννά η ύφεση;
Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η ανεργία. Στους νέους έως 25 ετών έχει ξεπεράσει το 60% ενώ έως 35 ανέρχεται σε 37%, κάτι πραγματικά δραματικό. Ουσιαστικά η νέα γενιά αποτελεί μια χαμένη γενιά. Το θέμα αυτό έθιξα και ενώπιον της καγκελαρίου Μέρκελ και τόνισα ότι αποδεικνύεται τελικά ότι το πρόβλημα είναι η ίδια η Ευρώπη και η νεοφιλελεύθερη πολιτική της λιτότητας και της ύφεσης που συνολικά ακολουθεί και όχι τα μεμονωμένα κράτη-μέλη της. Στόχος πρέπει να είναι μια νέα ευρωπαϊκή πολιτική ανάπτυξης που να συνδέεται με τη δημιουργία βιώσιμων και μακροπρόθεσμων θέσεων εργασίας ώστε να μην οδηγηθούμε απλώς σε μία ανακύκλωση της ανεργίας, ούτε σε μία ανάπτυξη χωρίς απασχόληση (jobless growth). Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με συστράτευση όλων των προοδευτικών κοινωνικών δυνάμεων συνολικά στην Ευρώπη με μπροστάρηδες τα συνδικάτα και τους νέους ανθρώπους.
Με πρωτοβουλία της Νεολαίας της ΓΣΕΕ, οι Νέοι Συνδικαλιστές της Ν. Ευρώπης κατέληξαν σε ένα ΚΟΙΝΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ κατά των πολιτικών της λιτότητας και της εξαθλίωσης που εφαρμόζονται στο Ευρ.Νότο και που έχουν ως κύρια θύματα τους νέους ανθρώπους. Γιατί οι νέοι σήμερα αποτελούν ένα ζωντανό πειραματόζωο πάνω στους οποίους δοκιμάζονται σήμερα οι πολιτικές απορρύθμισης της αγοράς εργασίας. Όσοι καταφέρουν να βρουν εργασία εργάζονται με όρους και μισθούς μη αξιοπρεπείς που ουσιαστικά οδηγούν στην εξαθλίωση και στην ανέχεια.
Επίσης η Γραμματεία Νέων ΓΣΕΕ στήριξε έμπρακτα σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες την προσπάθεια αύξησης της συμμετοχής νέων εργαζόμενων στα συνδικάτα και στα Δ.Σ. των αντίστοιχων Σωματείων-Συλλόγων, την ενημέρωση των νέων εργαζομένων για τα δικαιώματά τους, καθώς και τη δημιουργία συνδικαλιστικών δομών σε επιχειρήσεις όπου εργάζονται νέοι άνθρωποι. Επιδιώκουμε την δημιουργία ολοένα περισσότερων σωματείων και συλλόγων ως ανάχωμα στο διευθυντικό δικαίωμα, και όχι ομάδων εργαζομένων όπως προβλέπεται από πρόσφατο αντεργατικό Νόμο, που αποτελούν όργανα των εργοδοτών. Ως πρόσφατο παράδειγμα μπορώ να αναφέρω το ότι βοηθήσαμε πρόσφατα στην On Τelecoms όπου εργάζονται κυρίως νέοι άνθρωποι, να δημιουργηθεί σωματείο. Και ήδη έχει βοηθήσει να λυθούν σημαντικά θέματα, όπως αυτό με τη μισθοδοσία των εργαζομένων. Αύτη για εμάς είναι η απάντηση. Η συλλογική οργάνωση των εργαζομένων και η συμμετοχή τους στα συνδικάτα.
Πρόσφατα κάναμε παρέμβαση στην Βουλή και καταθέσαμε συγκεκριμένες προτάσεις για την αντιμετώπιση του εφιαλτικού προβλήματος της ανεργίας των νέων στην Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Ισότητας, Νεολαίας και Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Εκεί μιλήσαμε για μια εναλλακτική πολιτική με κέντρο βάρους την ανάπτυξη, για την ανάληψη συντονισμένων δράσεων, εθνικών πρωτοβουλιών και ενίσχυση των ενεργών πολιτικών απασχόλησης. Σε καμία περίπτωση, όμως, οι πολιτικές αυτές δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούνται ως «εργαλείο» είτε καταστρατήγησης θεμελιωδών εργασιακών, κοινωνικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, είτε περαιτέρω επέκτασης της ευελιξίας και υποκατάστασης ή αντικατάστασης του υπάρχοντος εργατικού δυναμικού με «φθηνότερη» και ανασφάλιστη απασχόληση. Μιλήσαμε για ένα νέο αναπτυξιακό πρότυπο προκειμένου να επιτευχθεί η διεύρυνση της παραγωγικής βάσης και η δημιουργία θέσεων εργασίας, στην επιτυχία του οποίου θα πρέπει στη συνέχεια να προσανατολιστούν η οικονομική και η εκπαιδευτική πολιτική της χώρας. Θέσαμε υπόψη των βουλευτών την ανάγκη για την θέσπιση στη χώρα μας του «Youth Guarantee», δηλαδή την πολιτική της «Εγγύησης της Νεολαίας» που θα διασφαλίζει σε κάθε νέο, το δικαίωμα σε θέση εργασίας, εκπαίδευσης ή κατάρτισης 4 μήνες μετά το τέλος των σπουδών του ή 4 μήνες αφότου έχει χάσει την δουλειά του, στα πρότυπα αντίστοιχων πολιτικών που εφαρμόζονται σε άλλες χώρες της Ε.Ε. Επίσης καταστήσαμε σαφή τη θέση της ΓΣΕΕ και παρείχαμε εμπεριστατωμένες πληροφορίες και στοιχεία για τις εργασιακές ανάγκες των νέων στην Ελλάδα και την πρόσβασή τους στην αγορά εργασίας στην Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και διατυπώσαμε τις παρατηρήσεις και τις αντιρρήσεις των νέων εργαζομένων σε σχετικά, προς έκδοση, κείμενα που αφορούσαν στους νέους
Στηρίξαμε έμπρακτα, μετά από σχετικό αίτημα, την υποψηφιότητα της Θεσσαλονίκης στην διεκδίκηση της φιλοξενίας της Ευρωπαϊκής Πρωτεύουσας Νεολαίας για το 2014, σε μία προσπάθεια διεύρυνσης της παρουσίας των συνδικάτων στην κοινωνία. Η Θεσσαλονίκη ανέλαβε τελικά τη φιλοξενία αυτού του νέου θεσμού στα ευρωπαϊκά δρώμενα, ο οποίος θα δώσει τη δυνατότητα προβολής, μέσα και από τη συμμετοχή της Νεολαίας της ΓΣΕΕ, κρίσιμων θεμάτων που αφορούν τους νέους και τα προβλήματα της εργασίας καθώς και τη δυνατότητα δημιουργίας δράσεων, προτάσεων και συνεργασιών για τους νέους από τους ίδιους τους νέους. Ήδη ετοιμάζουμε μια μεγάλη εκδήλωση μαζί με τη Νεολαία των Ευρωπαϊκών Συνδικάτων όπου θα προβάλλουμε με τον πιο έντονο τρόπο τα προβλήματα των νέων και την ανάγκη επίλυσής τους.
Ως Γραμματεία χρησιμοποιούμε τα σύγχρονα τεχνολογικά μέσα (link της Γραμματείας Νέων στο site της ΓΣΕΕ, facebook, συμμετοχή των μελών της σε εκπομπές των ΜΜΕ) για την προβολή των αιτημάτων των νέων εργαζομένων. Με αυτόν τον τρόπο μπορούν όλοι οι νέοι άνθρωποι να επικοινωνούν εύκολα μαζί μας. -Η ΓΣΕΕ έχει αμυντικό μόνο χαρακτήρα ή μπορεί να υποβάλλει και προτάσεις; Πόσο σοβαρά κατατίθενται αυτές και κατά πόσο εισακούονται;
Η ΓΣΕΕ ήταν από την πρώτη στιγμή κατά της άδικής, αδιέξοδης και αναποτελεσματικής αυτής πολιτικής. Εξαρχής προτείναμε μια εναλλακτική πολιτική, έχουμε κάνει πάρα πολλές γενικές απεργίες και ακόμη περισσότερες σε επίπεδο πρωτοβάθμιων και δευτεροβάθμιων σωματείων με ατζέντα την αλλαγή αυτής της πολιτικής. Πρέπει να υπάρξει μια συστράτευση συνολικά στην Ευρώπη γιατί από εκεί ξεκινούν οι πολιτικές που ασκούνται εδώ σήμερα. Προσπαθούμε να είμαστε ανάχωμα και σε κάποια ζητήματα έχουμε περιορίσει τις απώλειες. Γνωρίζουμε πως ο ρόλος των συνδικάτων φτάνει ως ένα σημείο. Από εκεί και πέρα οι πολιτικοί είναι αυτοί που πρέπει να δώσουν τη λύση και εμείς με το ρόλο μας και τις παρεμβάσεις μας πιέζουμε προς αυτή την κατεύθυνση. Οι κυβερνώντες στην Ελλάδα έχουν επιλέξει να υλοποιήσουν τη νεοφιλελεύθερη πολιτική που επιβάλλεται από το ΔΝΤ και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οδηγούμαστε σε ολοένα μεγαλύτερη ύφεση. Και οι ίδιοι δε παραδέχονται ότι η πολιτική τους δεν οδήγησε στα αποτελέσματα που επεδίωκαν. Αυτό πρέπει άμεσα να αλλάξει.
-Ποια είναι τα μέσα πίεσης που μεταχειρίζεται σήμερα η ΓΣΕΕ. Η απεργία και η διαδήλωση εξακολουθούν να φέρουν σήμερα αποτελέσματα;
Ο ρόλος της ΓΣΕΕ είναι να διεκδικεί με όλους τους τρόπους. Είτε με τους συνδικαλιστικούς τρόπους (συμμετοχή στον κοινωνικό διάλογο, απεργίες, διαδηλώσεις οι οποίες ήταν τεράστιες τα τελευταία χρόνια και αντιμετωπίστηκαν - διαλύθηκαν με τον γνωστό τρόπο - πόλεμο μεταξύ γνωστών αγνώστων και αστυνομίας.) είτε με νομικούς. Φτάσαμε μέχρι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Πήγαμε και στην Διεθνή Οργάνωση Εργασίας (ILO) η οποία μας δικαίωσε, υιοθετώντας τις θέσεις μας. Υπήρξε πρόσφατα συνέδριο του ILO στην Αθήνα όπου ήρθε όλο το προεδρείο της οργάνωσης για να τονίσει ότι έγιναν σαφείς παραβιάσεις των διεθνών συμβάσεων. Έχει ζητηθεί μάλιστα επισήμως από την Κυβέρνηση να αλλάξουν όλα τα μέτρα που παραβιάζουν τις διεθνείς συνθήκες.
-Η απεργία και η διαδήλωση έχουν σήμερα αποτέλεσμα;
Είναι ένας δυναμικός τρόπος διεκδίκησης και εκδήλωσης της προσπάθειάς μας να σταματήσουν αυτές οι πολιτικές. Είναι ένα σημαντικό όπλο των εργαζομένων και όλων των πολιτών. Όμως αυτή η πολιτική δεν σταματά εύκολα. Το γνωρίζουμε. Συνεχίζουμε τον αγώνα μας και πιέζουμε με όλους τους τρόπους προς την κατεύθυνση της αλλαγής πολιτικής. Αλλαγή πολιτικής εθνικά και πανευρωπαϊκά.
-Ποια ήταν κατά τη γνώμη σας τα βαρύτερα συνδικαλιστικά λάθη πριν την κρίση; Επαναλαμβάνονται ακόμη και σήμερα τέτοιες συμπεριφορές;
Η αλήθεια είναι ότι πριν την κρίση σίγουρα υπήρξαν λάθη. Βέβαια, μπορεί τα συνδικάτα να έχουν μέρος της ευθύνης αλλά είναι λάθος να εστιάζουμε σε αυτά. Την κύρια ευθύνη έχουν οι πολιτικοί. Είναι αλήθεια ότι υπήρχε και συνεχίζει να υπάρχει ένα έλλειμμα εκπροσώπησης των νέων ανθρώπων στα συνδικάτα. Για να εκπροσωπηθούν οι νέοι άνθρωποι πρέπει να σπάσουν τοίχους και αυτό είναι ένα πρόβλημα των συνδικάτων. Γι αυτό κι εμείς ζητάμε ανανέωση του συνδικαλιστικού κινήματος όχι στη λογική της αλλαγής απλά προσώπων. Θέλουμε να υπάρξει δηλαδή αξιολόγηση στα συνδικάτα. Να εκλέγονται οι αξιολογότεροι και αποτελεσματικότεροι.
-Ποιος ο ρόλος των κομμάτων στη νεολαία της ΓΣΕΕ;
Οι ΓΣΕΕ έχει παρατάξεις. Όπως και η Νεολαία ΓΣΕΕ είναι διαπαραταξιακή. Τα κόμματα δεν έχουν καμιά θέση. Αυτό είναι ένα μάθημα από την κρίση. Δεν δεχόμαστε από κανέναν καμία κατεύθυνση. Είναι και αυτό κάτι που οι νέοι πρέπει να τηρήσουν.
-Έχει μέλλον ο συνδικαλισμός;
Ο συνδικαλισμός θα υπάρχει πάντα. Εμείς θέλουμε η μορφή του όμως να εξασφαλίζει την αποτελεσματική διεκδίκηση από πλευράς εργαζομένων και την δυνατότητα να αποτελεί ο συνδικαλισμός ισχυρό ανάχωμα απέναντι σε σκληρές πολιτικές, όπως οι σημερινές. Εμείς στοχεύουμε στην αλλαγή πολιτικής πανευρωπαϊκά. Ως νέοι άνθρωποι έχουμε περισσότερες προσλαμβάνουσες από την Ευρώπη, μιλούμε ξένες γλώσσες και γι αυτό μας είναι πιο εύκολο να συνεννοηθούμε, να βρούμε κοινό τόπο και να βοηθήσουμε προς αυτήν την κατεύθυνση.
Θα ήθελα να θέσω και ένα άλλο θέμα. Στην Ελλάδα υπάρχουν σήμερα εκατοντάδες χιλιάδες νέοι με πολύ υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης που αναγκάζονται να φύγουν για το εξωτερικό. Άρα, σαν χώρα έχεις κάνει μια επένδυση σε ανθρώπινο κεφάλαιο και αντί αυτή να αποσβεστεί εδώ αποσβένεται στο εξωτερικό. Δε μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη στην χώρα μας χωρίς να μπορείς να αξιοποιήσεις το πιο σημαντικό ανθρώπινο κεφάλαιό της. Υπάρχει όμως και μια πολιτική διάσταση. Το πιο ριζοσπαστικό κομμάτι της κοινωνίας, η νεολαία οδηγείται σε υιοθέτηση ακραίων θέσεων, άκρως συντηρητικών, όπως αυτές της Χρυσής Αυγής. Δυστυχώς έχει καλλιεργηθεί η λογική του μίσους, της βίας και του ρατσισμού. Το χειρότερο πράγμα είναι να στραφεί το πιο προοδευτικό κομμάτι της κοινωνίας σε τέτοιες λογικές.
-Ποια είναι η επίδραση της κρίσης στο συνδικαλισμό πανευρωπαϊκά; Υπάρχει συνεννόηση σε επίπεδο εθνικών συνομοσποδιών πανευρωπαϊκά; Συμμετέχουν οι συνομοσπονδίες σε διαβουλεύσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση;
Συμμετέχουν σε διαβουλεύσεις. Θα ήθελα όμως να πω ότι στην αρχή της κρίσης, ωστόσο, υπήρχε –και στα συνδικάτα- η λογική ότι η Ελλάδα είναι το «μαύρο πρόβατο» και ότι είναι ξεχωριστό πρόβλημα. Όπου πήγαμε στην αρχή δυσκολευόμαστε να ακουστούμε. Φυσικά μεταξύ των συνδικαλιστών υπάρχει μια αλληλεγγύη και σίγουρα γι αυτό ακουγόμασταν πιο εύκολα απ’ ότι οι πολιτικοί. Τελικά όμως αυτό που ξεκίνησε εδώ πέρασε και στις υπόλοιπές χώρες και δικαιώθηκε η θέση μας ότι το πρόβλημα δεν είναι εθνικό αλλά ευρύτερο και σήμερα απαιτούμε πλέον όλοι μαζί να αλλάξει πανευρωπαϊκά η καταστροφική αύτη ασκούμενη πολιτική.
-Μιλήστε μας για το πρόσφατο ταξίδι σας στην Γερμανία. Τι συζητήσατε με τους Γερμανούς πολιτικούς ηγέτες και τι τάσεις διακρίνατε;
Υπήρξε η Σύνοδος Κορυφής με θέμα την απασχόληση των νέων. Εμείς με πρωτοβουλία των γερμανικών συνδικάτων και της Νεολαίας ευρωπαϊκών συνδικάτων συμμετείχαμε σε μια συμβολική «αντι-σύνοδο». Αντιπροσωπεία της νεολαίας πήγαμε στην καγκελαρία να συναντήσουμε την κυρία Μέρκελ. Εκεί της μεταφέραμε ότι τα 6 δις που προορίζονται για την αντιμετώπιση της ανεργίας των νέων από την Ε.Ε. είναι πάρα πολύ λίγα. Μάλιστα τα συγκρίναμε με τα 1,2 τρις που έχουν δοθεί στις τράπεζες. Η καγκελάριος αναγνώρισε ότι η ανεργία των νέων είναι από τα μεγαλύτερα προβλήματα στην Ευρώπη. Η λογική της ήταν «ας ξοδέψουν οι χώρες αυτά και ελάτε ξανά να το δούμε το Νοέμβριο που θα μιλήσουμε με τον κύριο Ολάντ για το ζήτημα αυτό.» Εμείς θέσαμε ξανά το ζήτημα του Youth Guarantee. Επίσης, ζητήσαμε να σταματήσει η αντιμετώπιση της ύφεσης με έξαρση των ελαστικών μορφών απασχόλησης γιατί ουσιαστικά αυτό αντί να μειώνει, αυξάνει την ανεργία.
-Ποιος είναι ο ρόλος της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης πια για την καταπολέμηση της ανεργίας;
Πρέπει να υπάρξει ένα σχέδιο για ένα παραγωγικό μοντέλο διαφορετικό από το αποτυχημένο προηγούμενο. Οι νέοι πρέπει να βοηθήσουν με τις αντιλήψεις τους σε αυτήν την κατεύθυνση. Πάνω σε αυτό το μοντέλο πρέπει να χαραχθεί και η εκπαιδευτική πολιτική. Γι αυτό πρέπει να συνδεθεί το πανεπιστήμιο με την αγορά εργασίας, ώστε να μην βγαίνουν απ’ το πανεπιστήμιο και άλλοι άνεργοι νέοι. Η εκπαίδευση ευρύτερα όμως είναι σημαντική γιατί δημιουργεί και την αίσθηση κοινωνικής ευθύνης. Είναι αναγκαίο σήμερα να δημιουργηθεί μια κοινωνία αλληλεγγύης και οι χαμένες αξίες της συλλογικότητας και του ανθρωπισμού να αποκτήσουν ξανά το νόημα τους.. Η ατομοκεντρική αντίληψη τελικά δεν έχει οδηγήσει πουθενά
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου